Çocuk Şiiri - Adem Ulutaş

Öğren bilmemek ayıp değildir
Gurur etme bilenlere sor çocuk
Kendiyle övünen kişi sefildir
El methetsin sen konuşma dur çocuk

Yaradandır bizi yoktan var eden
Sen yaratılansın bu kibir neden
Hele gitmeye dur gelir mi giden
Unutma dünyada ölüm var çocuk

Doğumla ölümün arası hayat
Düşün yaşamak mı ölmek mi murat
Mümine genişçe köprüyken sırat
Kâfire dardan da daha dar çocuk

Mal mülk hevesiyle tutuşup yanma
Dünya nimetleri boştur inanma
Gençlik geçicidir kalıcı sanma
Bir gün saçlarına yağar kar çocuk