Çocuk Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

''Damla için''
Yollarımız ayrıldı bilnmez sebeplerden,
Gülen gözler hüzünle bana bakmasın çocuk.
Umut vermiştik sana aldık geriye neden?
Gözlerinden inciler düşüp akmasın çocuk.

Gördükçe yüzündeki bitmeyen mahsun hüznü,
Yüreğim kahroldu da yandı gönlüm üzüldü.
İçimdeki damlalar yanağımdan süzüldü.
Bu kahreden ayrılık bizi yakmasır çocuk.

Senle yaşadıklarım bitmeyen bir bahardı.
Sen gittiğinden beri yanlız kışlarım kaldı.
Senin sevginde başka bir lezzet bir tad vardı,
Bakışlarını da al burda kalmasın çocuk.

Gözlerin kara üzüm yanakların da güldü.
Neden kaşlar gerildi dudakların büzüldü?
Dünyama bıraktığın oysa gülen yüzündü.
Ağlama sen gülüşün ustan çıkmasın çocuk.

Kardelensi,çiçeksin soğuk karlı dünyamda
Işıktın sen güneştin karanlık hayatımda.
Sonuncu bir bahardın hüzünlü yaşamımda.
Ömrün kederler acı dertler görmesin çocuk.

Sana ızdırap verdik ben bunu biliyorum.
Birşey gelmez elimden affımı diliyorum.
Büyü de anla diye sabırla bekliyorum,
Ümitsizlik içine asla çökmesin çocuk.

Elbet sen de anlarsın bu yaşadıklarını.
Dersem bir gün uzaktan umut ışıklarını.
Hasretim sona erip görsem bakışlarını,
Sevgim içimde kalsın bir an bitmesin çocuk.

2008 -Antakya
İletişim:
[email protected]