Yokluğun ezdiği ruhla,
Gözler sönük,omuz çökük.
Ev daracık,tek odada,
Ağıt çürümüş,bel bükük.
İstedi elma yokluktan,
İster çocuk,vermez çocuk.
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




Muz elde,çocuk caddede,
Gösterdi onu herkese,
Evde yavan aş ise de,
Gezdirdi muz,çürüse de.
Harika bir fotoğraf ortaya koymuşsunuz. Son dörtlük daha bir güzel olmuş. Ve (Gezdirdi muz,çürüse de.) mutlaka bitmesin diye gıdım gıdım yemişizdir bazen bir elmayı, muzu ya da bir akide şekerini...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta