Yokluğun ezdiği ruhla,
Gözler sönük,omuz çökük.
Ev daracık,tek odada,
Ağıt çürümüş,bel bükük.
İstedi elma yokluktan,
İster çocuk,vermez çocuk.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Muz elde,çocuk caddede,
Gösterdi onu herkese,
Evde yavan aş ise de,
Gezdirdi muz,çürüse de.
Harika bir fotoğraf ortaya koymuşsunuz. Son dörtlük daha bir güzel olmuş. Ve (Gezdirdi muz,çürüse de.) mutlaka bitmesin diye gıdım gıdım yemişizdir bazen bir elmayı, muzu ya da bir akide şekerini...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta