Çocuk Şiiri - Gülfüz Sarıçam

İki resim vardı aile albümünde
Daha sekiz yaşlarında
Siyah önlük, beyaz yakalıklı
Cıvıl cıvıldı gözler,
Tebessüm dolu bir yüz
Biraz da ürkek bakıyor, patlayan flaşa
Hayatın ona hazırladıklarından habersiz
Çocuk! çocukluğunu yaşıyor kendince!

Kaç yumurta vermiştir eskiciye kim bilir
Belki de birkaç kilo da buğday bakkalcıya!
Titreyen ellerinde tuttuğu defterine, kitabına
Açmaktan küçücük kalmış karakalemini
Sıkı sıkıya tutuyor küçücük avuçlarında!
Göremeyeceğini bilmediği geleceğine hazırlanıyor
Çocuk; çocukluğunu yaşıyor kendince!

Sayfalar değiştikçe bir resim daha karşılıyor
On yedi yaşlarında dal boylu bir delikanlı artık
Geleceğe umutla bakıyor, hayaller kuruyor belki
Sadece iki resim yaşadığını anlatıyor
On yedi yıla iki resim sığdırabiliyor
Varlığını anlatan, yokluğunu hatırlatan!
Onsekizini göremeyeceğini bilmeden!
Çocuk! Gençliğini yaşıyor kendince!

Bir Aralık gecesi cehalet alıyor!
Lanet okuduğumuz cehalet!
Telaşlı adımlarla çıktığı evine
Beyazlar içinde, nefessiz dönüyor çocuk!
Gitme! Bir Müddet daha kal diyemeden gidiyor çocuk!
Çocukluğunu yaşayamadan,
Gençliğine doğamadan!
Ansızın gidiyor çocuk! ! !

Gülfüz SARIÇAM
26 Aralık 2008