Çiçek toplamaya
Kırlara çıktı çocuk
Al gelincikler sardı
Al yanaklarına dökülen
Sarı saçları
Papatyalar kadar
Saf ve berrak bakışları
köşe kapmaca oynayarak uçuşan kırlangıçlara
Karıştı sevinç çığlıkları
Bembeyaz bulutlarla süslü mavi gökyüzü
Küçük avuçlarında demet olmuş.
Renklerin her türlüsü
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sessiz Çığlık
Beyaz ten kararmış kirden ve sararmış açlıktan
Küçücük eller çatlak morarmış kış günü soğuktan
Ve gözler baygın ayaz gecelerin tiner kokulu uykusuzluğundan
Titrek dudaklarında tek cümle 'özlemli'
-Yıldızlar neden gelmiyor? -
Bir çığlık duyarsın uzakta değil
Bir çocuk koşar sokakta eğil çınlatır kulağını
-Anne! Baba! -
Ezilik açlıktan ezilen midesi gibi bedeni
Belki de en çok bu iki kelimede gizli kederi
Ezik yüreğiyle tek şeye özlemi
-Yıldızlar neden gelmiyor? -
Ruhunu insanlar hırpalamış hislerini yalnızlık
Açlık hiç kalır bitse bu soğuk karanlık
-Güneş neden doğmuyor? -
Gazete yorgan örtmüş üstüne
Sımsıkı sarılmış kendi kendine
Eller ağzında nefes ısıtsın diye
Adını bildiği yıldızlar Güneş yok yine
Bir çığlık kadar uzaklar
Bin çocuk sokaklar
Çınlar gökyüzü: -Anne! Baba! -
Bir çığluk kadar uzaklar
Bin çocuk sokaklar
Çınlar gökyüzü
-Anne! Baba!
Bulutlara karışıyor bir çocuk
Gelmeyen yıldızlara ışımayan güneşe kavuşmak için
-Karanlıklar neden silinmiyor? -
Bakmak istemeyen göz görür mü?
Ateş hep düştüğü yeri mi yakmalı?
Bozuk düzense değiştirmek akla zarar mı?
TÜM YORUMLAR (3)