uzanıp rüzgârdan
uzak ağıtlarını topladım
gökyüzünde ayı
ayçöreği sanan
yoksul çocukların
köhne sokaklar
hep ana sıcaklığıdır
sokak lambasının
ışığında ısınan
taze canların
yüzlerinde ay izi
çiçekli yarasıdır
ürkek bakışların
koynunda uyuduğu
tarifsiz yalnızlığın
Kayıt Tarihi : 5.9.2008 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!