Çocuk.. Şiiri - Menşure Barcın

Çıplak ayakları,
Kirli eller ile kağıt mendil satıyordu...
Yaşı henüz beş,
En çok altıydı daha.

Sattığı mendilin parasına değil,
Araba aynasında
Sallanan
Minik ayıcığa takılmıştı
İri ela gözleri...

Öyle arzuyla istedi ki ona sahip olmayı
Umurunda bile değildi kağıt mendil satmak!

Minik parmağını ayıcığa uzattı
Sonra minik göğsüne çevirdi
Bana verir misin dercesine.
Çekip aldım oyuncağı
Verdim minik avuçlarına
Minicik oyuncağı...

Öyle mutlu oldu ki,
Çocuk gülümsemesiyle
Unuttu mendil parasını.
Sevinç içinde koşarken
Bir mendil parasına
Çocukluğunu satın aldı...