Çocuk Şiiri - İsmail İyidil

Kokusu sinmiş toprakların üstüne
Yağmurlar taşımış ve bırakmış yasemenleri
Bir rüzgar salıvermiş maviliklere
Ve dağılmış örümceğin ağları
Kim derdi ki yarına yarım saat var
Kim derdi ki yarın da yarım saat
Benim de bir yerde biraz işim var
Yok olmuş bir varmış bir yokmuş
Bir çocuktu;
Üşüyen ellerini duaya açan
Anneini babasını korumayı yakaran
Toza toprağa karıştı şimdi eski anılar
Büyümek ağır geldi duaları tutmadı.
Ama yine de öldü diye ağlamadı
Ne anası ne de babası
Gerçekler batıyordu gözlerinin içine
Yoksa bu garip alemde
Bu düzende işi ne?
Şimdi bir ney sesi kulağının dibinde
Umut etmeye vakit kalmamış
Şarkı biter mi diye beklemekte
Kim der ki yarına çeyrek saat var
Kim der ki yarında çeyrek saat...
Yaşayacağım.