bir zamanlar mutluluk büyüktü bizim kadar!
minik ellerimizle misket oynar gülerdik...
neden sonra bizimle küçüldü mutluluklar!
tut ki biz her sevinci parçalara bölerdik...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta