Çocuk Şiiri - Akif Tütüncü

Gölge beşikte,ölüm saçlarında el izi.
Yüreği yaralı oyuncaklarda,
Demini almamış kirli insanların parlamakta ayak izi.
Yağmur bebeği beklemekte, bebek beşikte, gözleri buğulu beşiğin.
Ahşap hüzünler boğazında düğüm, gözleri rüyalar damlamakta
Çakıl taşları beslemekte denizi.
Deniz hayatın okuyla yaralı, yokuş çıkmakta dudağındaki çatlak izleri.
Çatlaktan kan sızmakta, satır aralarında ağlamakta hayat.
Saatlerin akrep anlarında yitikler beklemekte,
Yelkovan geri dönüşü olmayana doğru ilerlemekte,
Saat yitiklere çalmakta.
Çocuğun gözlerine sevdalı hüzünlerde,
Ruhunu zincirden kurtarma çırpınışları fışkırmakta,
Açılıvermekte kitap sayfaları, zamanın duran anlarından sararmış.
Dağların rüzgârı soğuk esmekte
Kızıl yapaklar üflemekte hayatın şarkısı
Titrek Oyuklar oluşmakta geceyi avuçlayan çocukta
Karanlıklar yumruk olmakta oyuncaklarda
Acı tebessümler yağdırmakta çocukluk, yüzü güleç
Kendini bulmakta kelimeler, hayatın yüzen kitabında
Çocuk beşiğe sığınmakta,
Eksik notalı, hüzne dokunan bir şarkı başlamakta
Çocukluğun beyazının, siyaha yolculuğunun sırılsıklamlığının üzerinde
Çocuk ölümün okşadığı saçlarına sarılmakta
Hayatın sayfalarına nemli gülücükler savurarak