Çocuk Şiiri - Mecit Emre Bülbül

Ağlıyorum
Artık bir çocuk değilim
Paylaşılamayan yalnızlığım çocukluğumda gizli belki
Çocuk gözlerim
Saf bir çığlıkla örten yalnızlığı
Veya haykıran bakışlarla
Korkan gece yarısı kabuslarından
Ve aşık olan
O sarı saçlı güzel kıza
Benim çocuksu gözlerim
Sanki hiç yitirmediğim
Ve sevdiklerime veremediğim
Sevgi kokan sözlerimi
Örten karanlığını yalnızlığın
Oysaki uçardım rüyamda gökyüzünde
Veya aşık olurdum
Korkardım bazen de
Ama hiç ağlamazdım

(20.01.2002)