Çocuk 3 Şiiri - İbrahim Çelikli

onun uçu;
bi olan, bi gız fazlası zarar
iki ne az ne çok bana ğöre garar
asger mi yetişdireceniz a gapberifler
ne o öyle beşer-beşer,
ya sacayağı,
ya davşan gulağı
bakabileceğin gadarı,
eli-ayağı, azaları tam mı
Dövlete-Millete hayırlısı”

“-hacı emmi haklısın da!
evelden biz nasılıdık sekiz on gardaş
o yoklukda yediğimiz aşın bi zelleti varıdı
sovanına doyuyoduk
gapışmaca yeyoduk
ne hasdalık bilidik ne garın ağrısı
ne de mızılardık

hinci bizikinnerin biçcik olunca mı ne
ağzının içine bakıp duruyollar
iki sunum bişiy yediresiya
kendilerinden geçiyollar
öyleykene mız mız, mız mız
çocuğun irengi bomboz

“-len olum buna bi gardaş alın
Akgulağın Murat gibi
bu çocuk eselmeycek
heş değilise, onu gısganıkana, yarışırkana
bi yandan da garnını doyurur
valla siz bunu eyi etmeyonuz
yok yoğsul değilsiniz evelallah
olur geder, Allah yaratdığı gulun ırızgını verir
peygamberden ümmet mi sakınıyosunuz”
neyimiş kendi gibi aşlığınan terbiye olmaycağmış
“-len olum anam sekiz oğlanınan
kaş gocaya varmış da
biz orda burada olmuş getmişiyiz
hankı emmiyin evi damı yok” dedim
eyi dememişmiyin

“-bizim de dediğimiz o ya!
önlerine halalından aş dökebiliyon mu
başka mesele yok
goruya biliyon mu hırsızlıkdan,
isdeyicilikden
yalakalıkdan,
döyüslügden
senden gabadayısı,
senden bahtıyarı
ondan hayırlısı
bundan möhümü
yok

Allah cem-i cümlenize
Vatana-millete hayırlı evlat iyhsan eylesin”
“-amiiin”