Rüzgarın saçlarını uçurduğu,
Bir çocuk buldum ıtır kokusunda.
Güneşin hayellerini ısıttığı,
Türküler söylerdi.
Duvarsız evinin penceresinde.
Ninesi ağaran saçları gülen gözleriyle,
Sıcak bir mabet gibiydi
Soğuk yayla akşamlarında sığındığı.
Harlı ateşlerde tapınır gibi.
Isırtırken ellerini,yüreği üşürdü.
Usulca uykuya dalardı.
Güneşli bir güne uyanmak için.
Kayıt Tarihi : 17.11.2007 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!