Alınan zevklerin,
Yeşeren umutların,
Bir anlık mutluluğun,
Günahı oldun ÇOCUK....
Camide,Kilisede.
Hep yalnız bir yerlerde,
Ne ismi var,nede künye.
Sahipsiz kaldın ÇOCUK...
Çocuk deyip geçme...
Umut oldu gönüllere.
Kimsesiz berdellere,
Varlıklı ağalara,
Naçar kumalara,
Umut oldun ÇOCUK......
Kız ise olur cadı,
Erkek se can ilecı....
Yeşertir tüm ocağı,
Kör,Topal,deli bacı....
Boşanır karı-koca,
Vicdansız hacı-hoca,
Uydurur bir bahane,
Dumansız kalır baca....
Çocuk deyip geçme....!
Umutları yeşertir,gönüllere taht kurar...
Meyve olur,dil olur,neşe verir..
Dağ olur,erk verir,Asa olur,Güç verir....
Savaş olur,can verir,Barış olur,Gül verir....
Umut olur,sevda olur,düş olur...
Ufuk olur,Can olur,Canan olur...
Gönüllere taht olur...Özlem olur......
Kader olur,Yazgı olur...
Başımıza taç olur,kral olur....
Egit olur,Yılmaz olur,Deniz olur..
Sonunda büyür,kocaman adam olur....
Birde bakarsın çocuk,Baba olur...
Geçmiş olur,gelecek olur..
Günah olur,Umut olur,Sahip olur......Sevap olur.....
Kayıt Tarihi : 19.9.2007 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuğun masum bir varlık olduğu,herşeyden habersiz,günahsız,özellikle benim toplumumda kadının erkek çocuk ile hayat bulacağı,erkek çocuğu olmayan kadının azarlandığı,kuma ile tehdit edildiği...kötü muameleye maruz kaldığı,.diğer yandan iki kişi arasındaki bazı duyguların gerçekleşmesinde peydahlanan çocuğu, bekleyen tehlikeler'den esinlenerek dizelere aktardığım hali.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!