Hızlı oldu çocukluğumdan geçişim
Alamadım süratinden tadını
Geçti çocukluğum
İnsanların anlamsız dışarı baktığı,
Geçtiğim yerleri görmek için
Parmaklarımın üzerinde durduğum,
Camları yukarda ve dar
Bir toplu taşıma aracından
Aşındım geçtiğim kilometrelerde
Gittikçe bittim,
Vardan yok'a taşındım
Ama
Dikilir gibi
Eğiktim
Kendimi ararken
Kimleri buldum kaybettim
Duruşlarda ve kalkışlarda
Kendimi kaybettim
Buldum sandığım
Camdan gördüğüm karmaşalarda
Fakir bir akıl kaldı bana şimdi
Çocuk durmadı gitti
Bir çocuk geçti
Gözlerimin önünden desem
Önünden değil
Bir çocuk gitti içimden uzaklara
Bir otobüs kalktı içimden
İçinde ellerini cama dayamış bir çocuk
Oysa el bile sallayamadım ben o çocuğa
Protezdi çünkü tüm bedenim
Dokunduğumu sandığım hayata
6 Nisan 2007
Gökhan UğurKayıt Tarihi : 6.4.2007 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)