Ben çocuk değilim,sil kanını.
Lamı cimi yok bir kelam et,bin bilirim.
Sen kalemle konuşursun,
Bilirim ben seni.
Ben gönülle konuşurum.
Bilmezsin sen beni.
Ele verir kişi sabahtan akşama yazdıklarıyla kendini.
Sorarım sana gönlün katibi kalem değil mi?
O vakit sen de ben de duyguyla yazdık her şeyi.
Şimdi mümkünse sus daha çok batırma kendini
Dönüş yok sana,asıl çocuk ben değil sensin
galiba.
Dövün derim kelamlarına amirin olmaya geliyorum sana.
Lakin bünyemde çocuk değil,
Yetişkin istiyorum duyan duymayanlara...
24.10.2024 Van/Edremit
Kayıt Tarihi : 24.10.2024 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!