Çocuk Şiiri - Murat Kayhan

Dur çocuk! öyle başı boş nereye gider durursun?
Bugün çocuksun ama yarın çocukluğundan olursun.

Gideceğin yolun sonunu düşündüysen eğer,
Hadi gidelim çocuk, bence bir denemeye değer.

Bugün sen var oldun tek bir avuç topraktan,
Çıkma sakın sen çocuk o girdiğin kundaktan.

Dünya gözüyle görmeye başlayınca dünyayı,
Kaldır başını çocuk, anla güneşi ve ayı.

Dünyada var olmayan tek varlık ne bilirmisin?
Sen çocuksun çocuk, nerden bilebilirsin?

Aşk dediğin varlıktır varlığı bilinmeyen,
İnsanın ömründeki tek şeydir silinmeyen.

Bugün çıksan dışarda nice aşık görürsün,
Aşk sandıkları şeye kahrolursun ölürsün.

Bugün herkesin dilinde aşkı anlatma çabası,
Aşkı anlatmak bir yana, kirletmeleri de cabası.

Aşkı anlatamam sana, yaşayıp görmen gerek,
Görünce anlatamayacaksın benim gibi bilerek.

Devam edelim çocuk, bak ne çıktı karşına?
Neden bu kadar insan toplandı ki başına?

Devam edelim diyince ben unuttun sen onu,
Müjdemi isterim çocuk; al sana yolun sonu.

Hayatta benim gibidir, unutturur herşeyi,
Kim ne derse desin sen unutma şu tek şeyi;

Çocuk ile başlarsın belki sen bugün yola,
Unutma sakın çocuk; yarına kim öle; kim kala...