anesinin feryadıyla
ağladı yavrucuk
açtı gözlerini
bu acımasız dünyaya
büyüdü gelşti
düşünceleride büyüdü
ama hep sömürüldü
acılara,yoksulluğa
zülümlere boğuldu
sanki ışığa değil
karanlıklara doğdu
acılara hep tutunarak büyüdü
ne vatanı oldu nede yurdu
varoşlarda köprü altlarında
ısız sokaklarda büyüdü
ama cocuktu o hulyalarında
özgürlügü yarattı büyüttü durdu
Kayıt Tarihi : 4.3.2007 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)