Çocuk Şiiri - Cihan Ayrancıoğlu

Bir çocuk yürüyordu yağmurda
nereye gittiğini bilmeden.
Usulca,
ve de sessiz.
derin bir sigara çekiyordu
birinci sigarası
‘Offf’ çekiyordu.
ara sıra gülüyordu sinirinden
babasına kızıyordu.

Dağların eteğinde kartopu oynamaktı hayali
misketti,
uçurtma uçurtmak kırlarda.

‘Usulca ve de sessizce’ yürüyordu
ıslanmıştı,
hasta olup
bir daha kalkamayacaktı yerinden.
ama O,
yine de yürüyordu.

Bir köşe başında durdu,
gece ayazdı.
ıslaktı O,
ıslaktı kaldırımlar.
elleri boştu,
sigarası bitmişti.

Yürüdü yine,
‘nereye gittiğini bilmeden’,
‘bu gece ölümdü...’
annesi ölmüştü.