Çocuk Şiiri - Erbil Kutlu

Bakar çocuk resme ve
“Abi topu vasene” der.
Sopayı görür,
“Seni dövücem” der.
Alır sopayı vurur vurur vurur
Öyle vurur ki harbi harbi
Çok acıtır hani,
Hele de alınca sopayı elinden
Çağırır annesini “dovuyo” der.
Haksızdır, ama güçlüdür de
Ne etsen baş edemezsin,
Baş etsen susturamazsın,
Sustursan gönlünü alamazsın.
İşte böyle bir şeydir çocuk,
Değişik bir şey gördümü ister.
Senden asla aşağı kalmaz.
Zira o zaman o, çocuk olmaz.
Herşeyi kendine ister,
Lokmasını iste, verir.
Canını iste, verir, ama
Uslanmasını isteyemezsin
O kendince usludur.
Senle uykuya yatar
Seni uyutur, kendi kalkar
Asla onu alt edemezsin
Bir çikolata haricinde.
Dağdan bağa iner,
Bağcıyı kovar,
Helede alınca eline bir üzüm,
Bağcıyı arar durur.
Alır eline bazen çekici
Çakacak çivi arar,
Buldumu ilk darbe eline olur.
Sonra çekici dövdürür.
Dövmez isen, sana kendini küstürür.

Bütün yaramaz fikirlere açıktır.
İşine geldimi, adam olsa yapamaz
Öyle maharetli, öyle iştahlı
İşte böyle birşeydir çocuk
Suya götürüp, susuz getiren
Seni senden çok seven,
Kendinide sana her şekilde sevdiren.

:1999: