Çocuk 2 Şiiri - Zeynep Karacaa

ben çocuk
sen benden de çocuk
oyunların birini bitirmeden
ötekine başlıyoruz
bir belirip
bir kayboluyorsun
yorulmuyor musun
sürekli kendinden kaçmaktan
görmüyorsun
giderken arkan darmadağan

ben çocuk
sen benden de çocuk
bir taşın üzerinde
etrafa bakınıp
beni bulsunlar diye umuyorsun
beni anlasınlar
güzel gördüğün her şeye koşuyorsun
arkası terli kalıyor sözcüklerin
elime düşünce ıslanıyor gözlerim
seni bir kutuya saklasınlar
üzerine "ateşle yaklaşmayın" yazsınlar

.z