Çocuk Şiiri - Ufuk Yöney

çocuk
ağlama ağlatma.
beni göz yaşın tutar.
dayanamam
büzüldüğünde dudakların
küçüldüğünde gözlerin
beni bu nadan hayat yıkar

çocuk...
gül güldür yüzümü
gamzelerin gül dolsun
bekle yarın olsun
ağlamana daha var
şimdilik böyle kal
sen yarınsın
öbür yarımsın
ilerde ağlayacaksın

çocuk beni affet
mirasın yeryüzüne
senin gibi bakamadım
ve kirlendi dünya
bu şehir içinde affet
damlarına geceden önce
buluttan önce
pis dumanlar kundurdum
önce tarihini yağmaladım
sonra evlerin cumbalarını yıktım.
ve sana çocuk
misket oynayacak yer bırakmadım.

çocuk...
nerde baban?
nerde herşeye gücü yeten
o kalender adam
soğuk toprak sıcak güneş arasında
kayboluyor koşuşturman