Çocuk Şiiri - Mehmet Davran

İçten, samimi;
Güzel hoş bir seda.
Anlamsız, sevecen,
Güleç bir yüz.
Utangaç, yinede sevimli,
Çocuk işte!
Adını söyleyemeyecek kadar küçük,
Sevdiğini belli edecek kadar büyük.
Saçlarını okşayıp, gülümseyince,
Gülümsüyor,
Nede olsa Çocuk!
İçi dışı gibi maskesiz,
Korkusuz, belki biraz sulugöz,
Tutarsız biraz, bir o kadar inatcı,
Dedimya çocuk işte
Altınmı?
Sarı saçları daha kıymetli,
Gözleri ışıl ışıl,
Elleri küçücük, kalbi kocaman,
O bütün Çocuklar gibi,
Emsalsiz, eşsiz bir çocuk.
04/05/2001