Karların üzerinde,
bir küçük çocuk geziyor.
Elleri mosmor olmuş,
buz gibi,belli ki;
............üşüyor.
Ayaklarında papuçlar,
patlamış yer yer...
Onu yoksulluktan çok
alaysı bakışlar eziyor.
Ona acıyan,biraz da buruk,
eline bir miktar para sıkıştırıp,
donuk donuk bakıyor.
Oysa o küçük çocuk
para değil
iş istiyor...
Karnı sanki yapışmış beline,
bir parça kar almış
................küçük eline.
Değdirmeye korkuyor diline.
Ama yok ki başka birşey
.............karı yiyor.
Çocuk yılında onu düşünmediler
ve o gibileri...
ne bir iş verdiler
nede sıcak bir yuva..
ama küçük çocuk yinede
devlete,millete,büyüklere
.......................şükrediyor.
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 17:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevginaz İnal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/25/cocuk-177.jpg)
Selami ATEŞ
alaysı bakışlar eziyor.
Başka nasıl anlatılabilr ki?Teşekkürler.
Ahlar-Mehmet Dursun
TÜM YORUMLAR (6)