Çocuk Şiiri - Alişan Satılmış

Ağladın mı? Hayır. Niye?
Çünkü kimse yoktu...
O, bir çocuktu...
Kimler (?) kimin demeleriyle büyür ya da alçalır
Hiç anlamayacak kadar / Küçücük!
Kendince edilen... kendin yakışır küfürlere
Aldırmazdı büyükler
Elbet büyüklüğün şanından değildi
Bu hal...
Çocukça şeylerin bir anlam taşımadığından (dı)
Bilinirdi ki (Anlam) masal gelirdi.
Bu yaşta olanlara / dahası isminin esrik destanında
Kürşad'dı onun adı
Sırf şövalyelik ruhundan saldırdı yel değirmenlerine
Akıl, fikir, izan yerli yerine oturunca
Bir de başında kavak yelleri...Eksik kalınca
Kaybolup giderdi tüm duyguları
O zaman büyümüş olurdu 'çocuk'
Ulu orta laflar etmenin neye bedel
..Geldiğini de bilirdi
Ve öğrenirdi meledikçe...
Sürüde bir baş olmaktansa
Çoban köpeği olmanın (kimlere) yakıştığını
Ne diyelim iftiracılar (?) dünyanın
En alçak çukurlarıdır
O, bir çocuktu... Kimler kimlerin demeleriyle büyür
Ya da alçalır. Hiç anlamayacak kadar küçücük
Küçüğü büyükten ayıran eksik yanıdır
Eksik tamamlanınca adam olur adam ÇOCUK!
Cüceydi -devleşti-
Sonra kocaman gölgesinden
Korkmaya başladı
Ödlekti yüreklendi
Zamanla yiğitliği altında ezilip kaldı
Tek yüzlüydü, iki yüzlü oldu
Gün geldi biçare yitirdi kendi
Yüzünü
Onun için hayat bir oyundu
Yıllar geçti oyun içinde oyuncak oldu.