Çocuk
...
Ellerinde yumurta sepeti,
..
Çamurlu yollarda, sürüklenerek
Lastik ayakkabılarıyla,yürüdü,
Bu akşam hava ne kadar da soğuktu,
Bastığı toprak buz tutmuştu,
Delik çoraplarından çıkan.,parmakları sızladı,
Her hafta, semt pazarına iniyordu,
Kümesten topladığı yumurtaları,
İtina ile samanların arasına yerleştirdi,
Üç beş kuruş harçlık parası ile,
Okul masraflarını karşılıyordu,
Halbuki ne kadar çok isterdi,
Arkadaşları gibi, renkli kalemler,
Bir tek siyah yazan kalemi,
Birde sarı kaplı defteri..
Her sabah uzak köyünden.
Yürüyerek okula gidiyordu,
Bu sene kış mevsimi,
En çetin şartları ile gelmişti,
Okumak sevdası minik yüreğinde,
Bir ayrı kuş gibi çırpınıyordu,
O gün, sınıfta öğretmen yazılı yapmıştı,
Her zamanki gibi en yüksek notu aldı,
Çok sevinçli idi,bu müjdeyi, vermek
Anne ve babasına kavuşmak için,
Karla kaplı, yola çıktı,
Yol uzun, zayıf bacakları halsiz,
Dermanı kalmamıştı,
Yavaşça toprağa çöktü,
Önünde gözün alabildiğine,
Dağ gibi yükselen bir kar vardı,
Üşüyordu,,korkuyordu, çocuk,
Yavaşça gözlerini yumdu
...
Aradan saatler geçince,
Bir merak sardı,anne ve babasını,
Uzayan karlı yollarda, aradılar,
Bir köşede minik bedenini buldular,
Buz tutmuş ellerinde,sımsıkı tuttuğu,
Kitapları ve başarı belgesi vardı,
...
Bugün, köy pazarına,inemedi çocuk,
Yumurta sepeti bir köşede kalmıştı.
Sen artık ağlama çocuk,
Seni unutanlar,ağlasın! !
..
2004-03-11
..Cağlar Akarsu
Kayıt Tarihi : 14.4.2006 22:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!