Çocuk Şiiri - Halil Aksoy

Sen çocuk,
Sütün ak renginden,
Başka rengi olduğunu,
Daha görmedin.

Dağlarda esen poyraz.
Yüzüne kamçı gibi
Vurmadı senin.

Sen gülün çiçeğin,
Kokusunu bilirsin.
Ayrılığın ihanetin kokusunu,
Bilmezsin.

Sen çocuk,
Hayatı toz pembe bilirsin.
Giysini pembe alır,
Pastanın çileklisini yersin.

Aydınlık havada insana,
Nasıl karanlık çöker bilmezsin.

Sen çocuk,
İnsanları hep bir bilirsin.
Az insan, varlık sahibidir.
Birçok insan,
Onların kölesidir bilmezsin.

Sen çocuk,
Dağlarda dolaşan,
Ala geyiklere bakarsın.
Peşlerinde dolaşan,
Aç kurtları görmezsin.

Sen çocuk,
Hayatı insanca yaşar,
İnsan gibi düşünürsün.
İnsan gibi dolaşıp,
İnsanlıktan nasibini almayanları.
Benim yaşıma geldiğinde görürsün