Çocuk Şiiri - Mustafa Keloğlu

bir çığlığı bileklerine örüyor çocuk
bir savaşı kendi yüreğine
kırk yağmuru kırk harami tutuyor
çorak iklimlere düşüyor çocuk.

toprak kendi zindanına çağırıyor çiçeği
yağmur kendi göğüne
elleri kendi yüreğinin elinden tutmuş çocuk
kendi gözlerine çağırıyor

gecenin koyağından güne
akıyor ipil ipil umut
yumak geceyi sarıyor
dokuyor günü umut

her kargış kendi sesine gebe
kürüyor kini yeryüzünden çocuk
sonra gökyüzünü yatak yapıp kendine
uzanıyor usulcacık gecenin içine

gece susuyor
susuyor bulut
yağmur akıyor damarlarından göğün
yeşeriyor topraktan umut
gün güneşe gülümsüyor
gülümsüyor güne çocuk