Çocuk Şiiri - Serhat İmrol

Kaderin kaçıncı ipliği bu,
Ardımıza sessizce ördüğü?
Hiç bilmiyorum, yalnızca gidiyorum.
Korkarak, yanarak gidiyorum.
Korkuyorum çünkü yol çok sapa,
Yanıyorum çünkü tenim çok sıcak,
Gidiyorum çünkü benim yazgımdır bu.

Ve ben dün yoldayken, küçük bir çocukla;
Geleceğine küskün bir yavrucakla karşılaştım.
Yosma sokağına sokulmuş, hepsine acıyordu.
Basma kaldırıma oturmuş, günü yakalıyordu.
Acaba kaç gece gelecek olandan kaçıyordu?
Sorma, sormayın ona. Ne zaman görsem,
Ellerini yüzüne dayamış; sessiz sessiz,
Gizli gizli hıçkırıyordu.

Bugün gittiğimdeyse o sokağa,
Çocuğu almışlardı sahildeki gemiye.
Gemi çapasını çekmiş, herkes binmişti.
Ardından bir uğultu kapladı tüm sahili.
Halatlar bir bir kopuyor, o uzaklaşıyordu.
Arkama döndüm şüpheyle, çocuk yoktu yine.
Sonra gözlerimi ufka diktim
Ve derin bir iç geçirdim.
Bu, giden kaçıncı bendi?