Çocuk Şiiri - Esengül Kutkan Yüzbaşıoğlu

elma şekerine
bakıp bakıp da
ağlama çocuk
ağlama
elma değil
şeker değil
dostluk o
tüm bezenmişliğiyle sunulan
buruk yaşamlara...

kim bilir, belki de
can suyudur aldanca...

herkes kendini ararken sürgün kuyularda
soldu gül
rengini verdi de elmaya
kıymıklı çubuktu sapı
yüreklere battı
alkımdı akan
kan
şeker yanığı
ağladı coşu, güneş ağladı
karanlıkta
yudum yudum şiirdi gözyaşı
incindi güvercin
dal
atmacanın kanadındaydı

uçurumdu hep doruklar...

ama
yine de
yine de ağlama çocuk
hıçkırma
kabartma yaşamı
niye mi, kim bilir
ufkun çok ötesinde
bir yıldıza gebesindir

belki de...