Çocuğuyum ben Şiiri - Recep Altunkaynak

ÇOCUĞUYUM BEN
Yüreğim değil kirli ellerim
Uyusam pamuktan değildir yerim
Bu benim bahtım benim kaderim
Islak kaldırımlar çocuğuyum ben

Uçurtma tanımam salıngaç bilmem
Lüks bir mağazaya gidipte girmem
Açmıyım tokmuyum asla bilinmem
Karanlık yolların çocuğuyum ben

Ne anam var yanımda nede bir babam
Korkuyla yaşama karşı bir çabam
Ellerimde can verdi soğuktan ablam
Soğuk sokaklar çocuğuyum ben

Duvar kenarları yuvam dır benim
Göm gök oldu soğuktan ürkek bedenim
Çok oldu uzaktan hep seyredenim
Karanlık geceler çocuğuyum ben

Hastalık kardeşim ölüm kurtuluş
Bilmezler umutlar çoktan kurumuş
Daha doğmadan garip yorulmuş
Dünyanın çileli çocuğuyum ben

Kartonlar yorganım toprak döşeğim
Kime ne söyleyim kime ne deyim
Bu benim kaderim artık neyleyim
Varlıkta yokluklar çocuğuyum ben
Recep Altunkaynak