Çocuğun ölüm düşü Şiiri - Nazım Ercan

Çocuğun ölüm düşü

Ben daha öncede ölmüştüm.
Bir çınarın ayakları dibinde
Kalakalmıştım öylece.
Belki bir belki bin asır
Uğrayanım olmamıştı hiç
Karanlık da değildi orası hiçte öyle anlatıldığı gibi.
Aslında birşey söyleyeyim mi?
Düşündüğünüz gibi birşey değil ölüm hiçte öyle.
Karanlık, korkunç falan yani.
Hatta yeni yetme tanrılarla tanıştım orada.
Öldüğümde yani.
Hıı! Hepsi okadar toydu ki.
Farkları yoktu üstelik benden öyle ahım şahım.
Dokunsam canlarını yakabilirmişim gibime geliyor hep.
Yakışıklı falanda değiller öyle
Çirkin bile sayılabilir kimileri hatta.
Ben daha öncede ömüştüm
Sizde deneyiniz ölmeyi,
İntahar falan ederek değil tabi.
Kapayın gözlerinizi, kapayın, kapayın korkmayın,
Bakın oluyor görüyor musunuz?
Öldüğünüzü düşünün, en sevdiğiniz şeyi
Ki korkunç birşey olmasın ölüm.
Başınıza gelecek nasılsaki
Kapayınız gözlerinizi ve hayaledinizde
Öyle korkunç birşey olmasın öldüğünüzde
Ki korkmadan rahat rahat yaşayabilesiniz.
Ne bulutların ötesi, ne aynaların içi ölülerin evi.
Yaşayınız yaşayınız da kıskandırınız ölüleri.

Yaz 1996