En yakınındakine yönlendiriyordu öfkesini.
Sistemle çatışamıyordu.
Kendisini asıl sömürenlere, kendisini hayatın en alt merdivenlerinde tutanlara isyanını haykıramıyordu.
Etrafı kuşatılmıştı.
Bir kelime etse sokağa terk ediliyordu.
Bir ters baksa, bir kaş çatsa işsiz kalıyordu.
Yalnız kalıyordu, cıbcıbıldak.
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta