Hüzün yağıyor yüzüme
Durgunluğum ondan
Komiklikler yapıp
Tarihi sallar gibi yerinden
Beni diriltme yeniden
Kokuna sür ellerimi
Bitmiş tükenmişler
Ellemesin tenimi
Sana anlatayım
Bildiğim tüm gizleri
Hüzün yağıyor yüzüme
Durgunluğum ondan
Sür ellerini umuduma
Ölüm beni almadan
Anlatacağım sana
Hayatın neresi yalan
Gittin işte
Şehri ellerime bıraktın
Açlığı susuzluğu şahit
Çocuğu bir başına bırakıp
Kim öykü yazar artık
Böyle ilhamsız kalıp
Gittin işte
tutunamam artık
Sığınacak yerler ayıp
Gülümsemen kayıp
Hayin gülüşler bırakıp
Kutlanası ölümdür şimdi
Düşecek yaprağı dalında sanıp
Sıvazlar tarihi şimdi sancılar
Yerinde mutluluk bu
Geri gelir
Ad çalar kayıplar
Yemin çalmıştım kendimden
Kan gibi akamadım
Yaprağı daldan koparamadım
Soluklanacağım biraz
Suyun var mı
Kırk yılda hatıram kaldı
Küçük çocuğun elleri
Şimdi ölümle dinlenmeli
Uyuyacağım biraz
Toprağın var mı
10.09.2004
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 10.9.2004 21:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tekrar tekrar şiiri okuyup son dizede öylece kalıyorum
muhteşemdi
özellikle final
sevgilerimle
Tansel Yegen
TÜM YORUMLAR (2)