Büyüyünce belki gözün kurtulamaz nemden
Çocuk duygularınla al feyzini şebnemden.
Kurduğun pembemsi dünyâ rüzgârı görmesin
Ne bir selden yıkılsın ve ne de bir depremden.
Dostluk şimşekleri çakar derin mâvilikte
Senin semtinde eser yok dünyevî elemden.
Gülüşün ne güzel, hele nûrlu ağlayışın
Susuz gözlere su gelir testiyle Zemzem'den.
Kopan fırtınadan her dem haberin olmaz da
Rûhunda nağme terennüm edersin meltemden.
Bir gün ayrılır dostların, kardan adam erir
Sen hiç ayrılma bembeyaz, sana has âlemden.
Kayıt Tarihi : 26.5.2004 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!