Çocuğun Dünyası Şiiri - Osman Bulut

Her gün on binlerce bebek ağırlar,
Bakarsın ki dev bir beşiktir dünya.
Büyüklere karşı birazcık gaddar
Mevzu çocuklarsa müşfiktir dünya.

Ne karnı aç olsun, ne altı ıslak
Başlar yaygaraya dayanmaz kulak.
Konuşunca pat küt, yarım yamalak
Asıl o zamanlar şenliktir dünya.

Arzın; siyah, beyaz, sarı çiçeği
Koparılmamaktır bir tek isteği.
Olsa da şu gürlemesi, şimşeği
Yine de çok kibar, naziktir dünya.

Tek tur atmaz onlar yoksa alemde,
Aşk da olmaz, mutluluk da, özlem de.
Kutuplar bahsini geç bir kalemde
Çocuklara doğru eğiktir dünya.

Taş gibi kalpleri deler sözleri,
Herkese esenlik diler yüzleri,
Her nereye baksa güler gözleri,
Dersin ne kadar da komiktir dünya.

Ne varsa dünyada onun öz hakkı,
Gel gelelim esirgenir göz hakkı.
Belki yoktur diye hiçbir söz hakkı
Hayatımız parça pinçiktir dünya.

O mümbit bağrında açan tomurcuk,
Filiz de, gonca de cuk oturur cuk.
Biz ayırt etsek de erkek- kız çocuk
Bu konuda başın dimdiktir dünya.

Hassas yükün bir çocuklar, bir ana
Toprağını dar eyle el vurana.
Kalplerini örseleyip kırana
Atacağın iki tepiktir dünya.

Osman sorun yok der, gök bulutluysa
İnsan oğlu yarından umutluysa.
Güllük gülistanlık onlar mutluysa
Değilse kim bilir ne’liktir dünya.
24/12/2018
SNCN