Bir karanfil,
Kopuyor diye ağlıyor.
Beyaz bir gül kirlenmiş,
Taşıyor endişesini karanfilin.
Aç gagalar,
İzliyor aç bir yetimin gölgesini.
Ve karanfil ağlıyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta