Üstü başı paramparça
Çocuğa bakıyorum çocuk bitik
Bir gençliği olacaktı sanırım
Daha çocuk, şimdiden yitik
Romantik yağmurlarınızın suları
Çocuğun ayakkabısına sızar
Ağzında dünyaya sövgü
Çocuk şimdiden varlığına kızar
Sertleşmiş adımlarla topukları
Çocuğun ayaklarında acı
Daha düş zenginliği çağında
Kalmamış hayali ve amacı
Bulutları izlemek isterken
Bulutundan bir bomba düştü
Yerdeki kötülüğü unuttum derken
Çocuk gökyüzüne de küstü
Buldu köşeden bir yarım ekmek
Onu da dişleri kesmedi pek
Gitmek İstedi ve bu dünyayı
Tam dokuz yerinden terketmek
Kayıt Tarihi : 18.10.2020 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocuk...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!