Çocuğum Yahu Şiiri - Serdar Gündüz 2

Ben ne bilirim kaderi
Ben ne bilirim kederi
Çocuğum yahu
Şeker döküp yerim ekmeği
Bilirim ki
Çay bile tek başına içilmez
Yemek koktu denir yalnız yenilmez
Çocuk kız ise canı çekmesin
Erkek ise pipisi düşmesin
Çağrılıp verilir sevaptır
Anlarsın zaten halinden
Su üç yudumda içilir
Ekmek helalinden yenir
En kutsaldır o
Yerde görsen üç kez öp, alnına koy Yerde durmasın günahtır denilir
Biz böyle gördük
Ben ne bileyim yokluğu
Ben ne bileyim tokluğu
Çocuğum yahu
Cebimde ki misketler mi zengin çokluğu
Anam elleriyle yıkardı
Çamaşırı, bulaşığı
Nenem elleriyle yapardı
Keteyi, aşı
Ekmek yoğuran ellerini
Avuç içinden öptürür dü rahmetli
Emeğe saygıyı nenem öğretti
Biraz uzak bir semte gitsem
Dünya ne kadar küçük diyordum
Yavaş yavaş büyüyordum
Yavaş yavaş öğreniyordum
Çocuktum yahu
Ellerimi açıp herşeyi kocaman seviyordum
Aldığım darbelerle çarpışmayı
Varolmak için savaşmayı
Öğrendim sonunda
Garibanlık kader
Kederse gam yüküymüş
Anam derdi de inanmazdım
Fakirin güldüğü nerde görülmüş
Güvenerek öğrendim
Herkese güvenilmeyeceğini
Severek öğrendim
Herkesin sevilmeyeceğini
Kavga da açılalım mı derken daha
Haksızlığa karşı durarak, direnmeyi
Ezilenden yana saf tutarak, dövülmeyi
Geçmişin geçmediğini
Gelecekten öğrendim
Beceremedim ama çocuk kalmayı
Büyüyünce öğrendim
Büyüdükçe öğrendim
Çocuk olmayı