Tanrıya haykırmak geliyor insanın .
Sevgi ve merhametten yoksun bu cihanda. Unutmak ister acıyı,
Kederi ve zulüm kokan bu karanlık şehiri
Elma kokusu sindi anamın ter kokusuna
Vuruldum işte
Vurulduk
Vuruluyoruz kendi yerellerimizde bi hiç uğruna
Vefa borcu değildir şiirim
Hakkaniyetin gerçek yüzü
Pul niyetine harcanan bedenlerin ağıt kokan çığlığıdır.
Kanlı bi patikanın kan ile beslenen acizkar sevişmesidir sözlerim.
Ve ayazın karanlığnda anamın nenni sesi ile fısıldanır sesler kulağıma
Bumuydu dokuz ay ana karnında dayanamadigim uğrunda cenneti bıraktığım.
Bumuydu ipini göğüslediğim yaşam
Dilim ,dinim, rengim, ırkım yok benim
Çocuğum işte çocuğum
Bilmem öyle entrikalı sözcükler yazmayı
Yürek ne söylerse söylenmesi gerekir
Bunu bilirim
Belki anlatamam göğüs kafesime yerleşen acıları Ama yazmasını çok iyi bilirim
Kayıt Tarihi : 16.3.2019 15:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Halepçe katliamına itihafen yazılmıştır

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!