çocuğum ben, çocuğum her daim çocuk
sen kadar çocuğum, çocuk ruhumdaki çocukla
ağladığım da olur, güldüğüm de, susutuğum da
tuturduğum da, istemediklerim de, boyun büktüğüm de
meraklarım binbir çeşit, sebep nedir bilmeden çocukça
şefkat bekliyorum, bu benim ey amca, teyze, dayı insanca
gönülden gelen bir sevgi izi beklerim gülüşünde herkesin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta