ÇOCUĞUM
Varsın kırılsın, çocuğum oyuncağın,
Yeter ki boş kalmasın ana kucağın,
Nesilden nesile yansın ocağın,
Yeter ki boş kalmasın ana kucağın.
Sen doğarken çok ağlıyordun bilinmez,
Hiç kimse gelecekten haber veremez,
Kaderin ne ise kimse silemez,
Yeter ki boş kalmasın ana kucağın.
Kalbin kırılmasın, kırılsın oyuncağın,
Neşeli, şen ol boş kalmasın salıncağın,
Neslimiz bitmesin, yansın ocağın,
Yeter ki boş kalmasın ana kucağın.
Bak artık yürüyorsun çocuğum,
Dualarım olsun, nazar boncuğum,
Yaşlandım, geçiyor ömür yolcuyum,
Yeter ki boş kalmasın ana kucağın.
Büyüdün işte geldin buluğ çağına,
İnşallah ulaşırsın erdemler bağına,
Sende ver çocuğunu zevcenin kucağına,
Sahip çık sende neslimizin ocağına.
Necati ÜLKER AND sitesi Pazar günü
25/03/2007
Kayıt Tarihi : 5.11.2009 13:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Ülker](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/05/cocugum-86.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!