Ne heyecanlarla,
Ne sevinçlerle bekledik seni çocuğum.
Doğdun ve bize katıldın sonunda...
İnan
Sen bir kuş gibisin.
Zamanı gelince kanatlanıp,
Uçacaksın....
Uçup gideceksin bu evden.
Sana
Benim gibi ol demiyeceğim.
Özlemlerimi,
Kendi yapmak isrediklerimi yap, demem.
Bu kişiliğini bozar
Özbenliğini değiştirir...
Şimdi bir misafirsin evimizde çocuğum.
Günü gelince gideceksin.
Bu besbelli...
Kuşa benzettik ya seni..
Biz de bir anaç,bir babaç kuşuz.
Biz de uçup gideceğiz......................
Sana kol kanat gereriz
Korur, kollarız.
Yardımcı oluruz her zaman.
Sonra.....................
Sen
Kollayacaksın kendini.
Gideceğin yolu
Yapacağın işi
Bin düşün-bir yap
Kazanırsın.
Sen
Şimdi bir misafirsin çocuğum.
Bir gün sen
Bir gün başka çocuklar
Kanatlanınca..
Birer birer
Yuvalarından uçacaklar......
Kayıt Tarihi : 9.11.2008 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Göknil](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/09/cocugum-74.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!