Çocuk bir mucize,
Armağan tanrıdan bize,
Yoğrulmamış çiğ hamur,
Ama her dem taze...
Derler ki uykusuzluk,
Ah! Bitmeyen yorgunluk,
Ama ya kalbimizdeki
O eşsiz mutluluk?
Söylerken titrersin,
Evlat,çocuk bu çok seversin!
Bakarken o masum yüze
Mutluluktan erirsin...
Tutun uzanan ellerinden,
Esirgemeyin sevginizden,
Taç yapın başınıza,
O mutluluk çemberinden...
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 06:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melike Özbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/20/cocugum-72.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!