Çocuğum Şiiri - Yılmaz Türkyılmaz

Çocuğum!
Sen daha gençsin.
Yarın; mutlaka, kesin kez gelecek.
Ama yarınlara beslediğin umutların,
Tamı tamına gelmeyecek…
Çok bekletileceksin,
Çok atlatılacaksın,
Çok aldanacaksın,
Analog bir saatin kadranı gibi;
Hayatın bazen Oniki’lerdeki gibi zirvede olacak.
Bazen de Altı’larda sayacaksın çıldırırcasına.
Dibe vurmak zor be çocuğum,
Varlıktan, sağlıktan olmak çok zor…
Dostluğu kaybetmek zor,
Güven yitirmek, dikiş tutturmamak zor.
En iyisi zirveye yakın yerler!
En iyisi kimselere muhtaç olmadan,
En iyisi yolun yolsuza düşmeden,
En iyisi gücün dirayetin varken,
En iyisi eşin dostun sağken,
En iyisi itibarın var iken,
En iyisi sevgi saygı görürken be çocuğum.
Barışık, sağlıklı ve huzurlu ol.
Gelecek; kaygan zemin gibidir be çocuğum.
Hiçbir şeyin garantisi yoktur.
Varlığın ve duyguların kadar güzel ol!
Oldu mu be çocuğum! ! ! ...