Çocuğum Şiiri - İbrahim Yılmaz

Hayatın belki mülteci ama
Ruhundaki asalet bana yetti çocuğum
İnsanların;
Bir görünen dünyası
Bir de görünmeyen dünyaları vardır
Senin gülüşün hangi dünyandır çocuğum.

Sakın ağlama beni de ağlatırsın çocuğum
Benimde senden farkım yok
Belki muhkem bir evim var ama
Görünmeyen dünyamda
Aşktan yana muzdariptir ruhum
Sekiz milyar insan vardır dünya içinde
Her bireyin dünyası ayrı ayrıdır
Görünmeyen dünyamızda
hepimizin senden farkı yoktur çocuğum.

Bu dünya bir tarladır;
Amellerimiz
Ve sen bu tarlanın meyvesisin çocuğum
İnci dişlerin
Altın saçların
Lastik çemberinle
Sen ne kadar mutlusun çocuğum,
Görünmeyen dünyan yansımış gülen yüzüne
Senin tek dünyan olsun altın kalbinde
Zalimler kirletmesin
Hepimizin dünyasını senin nezdinde.

Sen bizim canımızsın
Sen gülen yüzümüzsün çocuğum
İnsan önce iyi bir insan olmalı
Sonra ne olacaksa olmalı çocuğum
İnsanlık yüzyıllardır acılar içinde
Senin gülen yüzüne muhtacız çocuğum
Barış, huzur, mutluluk
Levhaların sırrında gizlidir çocuğum.

Aklımızın ötesinde;
Sırrın sahibinin eşsiz nizamı vardır çocuğumum
Beşeri sistemlerin girdabında
Yüz yıllardır insanlık kendisini mahvetti çocuğum
Levhaların mutluluk reçetesi hazır
Biz insanları bekliyor
Senin nezdinde bizler hazır mıyız çocuğum?

Mayıs 2023