Çocuğum Şiiri - Yüksel Türk

Öğrenmeyi, sev çocuğum…
Okumayı, dinlemeyi, düşünmeyi
Merak edip, soru sorup, dönüşmeyi

Oynamayı, sev çocuğum…
Tableti, telefonu
Çıkarmadan dışarıya
Parklarda, bahçelerde
Oyna hep doyasıya

Misafiri, sev çocuğum…
Amca, dayı, dost, akraba
Güler yüzle hep karşıla
Oturup ta yanlarında
Sende konuş icabında

Gezmeyi de, sev çocuğum…
Yeni yerler de öğren
Daima öndedir,
Çok okuyup, çok gören

Dikkatli de, ol mesela…
Güven duyma evvela
Alay etme kimseyle…
Kusurluyuz bizlerde

Kurallara da uy çocuğum…
Toplu halde yaşarız,
Karmaşayı önleyip,
Sular gibi akarız

Bile bile yanlış yapma…
Yaptığında da, şaşma
Nasıl gelişirsin yoksa
Yanlışların olmazsa

Ayarsız tepkilerle
Gereksiz sertliklerle
Bozulmuş üsluplarla
Konuşma da çocuğum

Küçükleri, büyükleri
İnsanları, hayvanları,
Canlı, cansız tüm varlığı
Sevmeyi de, bil çocuğum…