Çobansın Artık Şiiri - Abdullah Can

Her an sönecekmiş gibi duran,
Bir cılız çoban ateşi gibi hayat!
Rüzgar bekliyorsun umutla.
Ya söndürecek ateşi,
Ya tutuşturacak,
Nemli geven köklerini...

Yanmazsa öleceksin,
Isınmazsan donacaksın,
Bir kuru otla söneceksin...

Belki de hepten sineceksin!
Ya sürüyü terk edeceksin kurda,
Ya iliklerine işleteceksin ateşi!
Kural belli yazmaya ne hacet!
Hiçbir çoban ölmeden bırakmaz!
Emanet verilen sürüsünü...

Ya çoban olmayacaktın,
Ya burda kalmayacaktın,
Koyuna kuzuya yoldaşsın,
Kurda kuşa düşman artık...