ÇOBAN OĞLUNA AĞIT
Öldüğünü duydum yandım yıkıldım
Ah çektim ardından vay Çobanoğlu
Gözyaşım sel oldu suya döküldüm
İnsan sarrafıydın bey Çobanoğlu
Kizir oğlun ile tanıdım seni
Toprağa vermişsin dertli sineni
Elemlere boğdun seni seveni
Yerin pür nur olsun ey Çobanoğlu
Kars’ta doğdun ozanlığa başladın
Sızın ile türküleri işledin
Âşıkların otağında kışladın
Ardından dedirdin hey Çobanoğlu
Her dem savunurdun dini imanı
İncitmezdin iyi kötü bir canı
Sevgi dolu idin sevgi insanı
Bizi de sevginden say Çobanoğlu
Aşık bayramını sen icra ettin
Sazın ile nice türkü ürettin
Verimli çağında bırakıp gittin
Sana ağlar şehir köy Çobanoğlu
Seni Yâd ederler beyler ağalar
Türkünü okuyan sel olup çağalar
Ardından edilir hayır dualar
Ruhun ile gel de duy Çobanoğlu
Gader Çobanoğlu öldü dediler
Gidip Mevla’sını buldu dediler
Cennette yerini aldı dediler
Gözyaşlarım oldu çay Çobanoğlu
Kayıt Tarihi : 10.11.2010 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!