ben ki ben insansız bozkırlarda kimsesiz bir çobanım
yayladır evim, yurdumdur köyüm
benzemez senin çiğnediğin topraklar
benim çiğnediklerime
tiksinme ve hatırla yeter,
parlak kundurana bulaşan çamur,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta